Antologia liryki polskiej część IV

Typowy reprezentant epiki i poezji ziemiańskiej, pisał romanse i fraszki, nie odchodząc od poezji religijnej . Uważany był za najoryginalniejszego i najbardziej narodowego poetę dawnej Polski.

Sielanka

(fragment)


Dobry jest miód,lepszy chleb, co oń prosim nieba

Chleb bez miodu możesz jeść, miodu nie bez chleba.

 
Krucy wolni, gołębie winni

(fragmenty)


Kto ścierwem żył na świecie swemu k`woli ciału,

Cudzy chleb jadł bez prace, bez słońca upału,

Zostanie w piekle diabłu na wieki bigosem,

Kiedy anioł otrąbi boży bankiet głosem.

(...)

Kto na chleb ręką robił, usiędzie z aniołem

W niebie za delikackim wszech rozkoszy stołem.